Goju-ryu
Goju-ryu(剛柔流) is een van de vier traditionele karatestijlen en is Japans voor hard-zachte stijl. De stichter van deze stijl is Chojun Miyagi sensei, wiens leraar Kanryo Higaonna was. De stijl kent zowel harde als zachte technieken. Om hetzelfde resultaat te krijgen, is de filosofie, hoeft men niet altijd hard aan te vallen; zacht kan een net zo goede en soms zelfs betere werking hebben. De stijlnaam goju is opgebouwd uit de woorden go en ju, welke respectievelijk hard en zacht betekenen. In de training van het Goju-ryu Karate-do zijn deze principes terug te vinden in de veelvuldige afwisseling van ‘zachte’ en ‘harde’ technieken. Zachte, met muchime uitgevoerde bewegingen, waarbij de kracht van de tegenstander geabsorbeerd wordt; harde, met kime uitgevoerde technieken, waarmee een aanvaller veelal definitief onschadelijk wordt gemaakt. Er wordt in het Goju-ryu veel belang gehecht aan de verschillende manieren van ademhalen en het gebruik van de juiste ademhaling bij de juiste techniek. Het Goju-ryu gebruikt zowel lineaire/directe als circulaire technieken.
Basis
De basis van het goju-ryu ligt voornamelijk in de kata's. Kata's zijn bewegingspatronen van logische en praktische verdedigings- en aanvalscombinaties. Elke kata bestaat uit een voorgeschreven patroon dat de karatestudent zonder partner uitvoert. Deze kata's zijn overgeleverd door vroegere grootmeesters, die ze destilleerden uit hun jarenlange onderzoek, training en ervaringen opgedaan in feitelijke gevechtssituaties.
De ware betekenis en geest van het Okinawa Goju-ryu Karate-do zijn te vinden in de kata, en alleen door de studie ervan kan de karatestudent deze betekenis leren begrijpen. Om deze reden worden binnen de traditionele stijlen de overgeleverde bewegingspatronen uit de kata dan ook niet gewijzigd. Wanneer om esthetische redenen, of om het leerproces te vergemakkelijken deze patronen gewijzigd zouden worden, zou het karate zijn overgeleverde ware betekenis en geest verliezen.
Organisaties
Japan karatedo Federation Gojukai is de mondiale overkoepelende Goju Ryu organisatie waar onder meer de volgende scholen zijn in ondergebracht: Kenbukan, Eidokan, Seiwakai, Eibukan, Kagoshima Kai, Shudokan, Okinawa Gojuryu Kyokai, Jitsueikai, Uchiagekai, Seishikan, Ryushinkan, Yuishinkan. Zij werken samen onder de vleugels van de Japanse Karate Federatie, afdeling Goju Ryu, de officiële gesprekspartner op Goju Ryu vlak naar de WKF toe. De overseas Director JKF Gojukai is Hanshi Seiichi Fujiwara, Director en Chief Instructor van het Seiwakai Goju Ryu, de grootste Goju Ryu groep in de wereld onder de vleugels van JKF Gojukai. In België staat de JKF Gojukai (evenals het Seiwakai Goju Ryu, onder leiding van Paul Penasse Sensei.
Het IOGKF (International Okinawan Goju-ryu Karate-do Federation) is een organisatie opgericht door Morio Higaonna die het traditionele Okinawa goju-ryu probeert te bevorderen. De meeste Okinawa goju-ryu-scholen en -docenten zijn hierbij aangesloten. In Nederland staat de IOGKF onder de technische leiding van Sydney Leijenhorst. Okinawa Goju-Ryu heeft ook een eigen embleem. Deze wordt voornamelijk gedragen op de linkerborst van het karatepak (gi). De naam van dit logo is Kenkon. Ken staat voor hemel en kon voor aarde. De hemel wordt uitgebeeld als rond en de aarde als vierkant. De hemel wordt gerelateerd aan zachtheid en de aarde aan hardheid. Het embleem drukt de harmonie tussen deze twee uitersten uit.
Technisch Curriculum
De zelfverdedigingstechnieken zijn bijzonder effectief en te gebruiken in vrijwel elke situatie, ook op hogere leeftijd. Okinawa Goju-ryu bevat vele technieken uit Monk Fist (Luohan Quan), Crane Fist (He Quan) en Tiger Fist (Hu Quan) van de chinese provincie Fukien. Kenmerkend is het dichtbij gevecht waarbij vanuit snelle lichtvoetige verplaatsingen middels een vaak circulaire verdedigende techniek de tegenstander wordt vastgegrepen of vastgepakt van waaruit vervolgens een tegenaanval wordt ingezet. Er is een breed scala aan technieken, van eenvoudige stoten, slagen en trappen tot werptechnieken, grondgevecht, klemmen en gebruik van vitale punten. De encyclopedie van dit alles wordt gevormd door de kata’s. Elke beweging in een kata refereert aan praktische toepassingen (bunkai),variërend van simpel tot complex. Daarnaast bevatten de kata het fundament van vele andere aspecten zoals wortelen (standvastigheid), het genereren van kracht, spanning en ontspanning, absorberen van tegenkracht, centreren en focussen. Kortom alle aspecten welke eveneens noodzakelijk zijn voor effectieve technieken. Gevorderden leren deze toepassingen ook vanuit een vorm van Pushing hands genaamd kakie[spreek uit: kakie-ee].
Okinawa Goju-Ryu Karate-do is een compleet en complex training systeem – vrijwel alle aspecten van lichamelijke en mentale training zijn aanwezig. Naarmate u vordert, zult u steeds weer nieuwe uitdagingen zien…het houdt niet op. Enerzijds is dat lastig: in de moderne samenleving zijn we gewend dat alles middels een druk op een knop werkt. Men wil snel en vooral zonder veel moeite / complexiteit het gewenste resultaat bereiken. Het doel heiligt de middelen, nietwaar? En als het even moeilijk wordt, kies je toch gewoon wat anders?
Dit verklaart de populariteit van andere stijlen zoals Kick boxen: ze zijn verre van compleet en dus wordt sneller resultaat bereikt waarbij ook minder kennis benodigd is. Dit aspect komt ook naar voren in competitiesporten: middels een beperkt aantal technieken en oefeningen probeert men wereldkampioen te worden, denk bijvoorbeeld aan verspringen…maar zodra je niet meer verder kan springen, verslagen wordt door een betere springer of geblesseerd raakt, houdt het op…het doel is niet meer haalbaar, je kan misschien nog coach worden maar dat is het dan ook… Hetzelfde zien we in beroepskeuzes: de trend is specialiseren, maar als men niet de juiste baan kan vinden wordt het moeilijk wat anders te bereiken…men valt in een gat…hoe te overleven?
Chinese Oorsprong
Het Okinawa Goju-ryu Karate-do vindt zijn oorsprong in diverse Zuid-Chinese zelfverdedigingskunsten. Okinawa – vroeger een zelfstandig koninkrijk tot 1879 – had vanaf de vroege middeleeuwen (1349) ruim 500 jaar een goede relatie met China en behalve een levendige handel werden ook ambassadeurs, diplomaten, studenten en ambachtslieden uitgewisseld. China stond ook bekend om zijn effectieve zelfverdedigingskunsten. Okinawa kende een eigen stijl welke eenvoudig Te (Hand) werd genoemd. Diverse Okinawanen wilden naar China om zich daar te verdiepen in de Chinese stijlen. Zo ook de jonge Kanryo Higaonna.